Jak wiecie dzisiaj, 19 marca obchodzimy Dzień Jedności Kaszubów. To szczególne święto mające na celu upamiętnienie najstarszej pisemnej wzmianki o Kaszubach w bulli papieża Grzegorza IX, która pochodzi z 1238 roku. W tejże wzmiance papież zatytułował szczecińskiego księcia mianem „księcia kaszub”. Święto to oficjalnie obchodzimy od 2004 roku.

Z dumą mogę przyznać, że czynnie uczestniczę w obchodach związanych z Dniem Jedności Kaszubów od 2008 roku, kiedy to po raz pierwszy wziąłem udział w biciu rekordu w jednoczesnej grze na akordeonie w Miastku.

Moje Kaszuby, moja historia…

Dla mnie osobiście bardzo ważne jest to, aby pielęgnować naszą kaszubską kulturę oraz tradycje.

Tak też zostałem wychowany. Od najmłodszych lat pamiętam jak rodzice i dziadkowie posługiwali się językiem kaszubskim. To piękny język, który potrafi swoim brzmieniem być zarówno poważny, jak również kiedy trzeba, to ciekawie brzmi w humorystycznych rozmowach . Pamiętam rodzinne spotkania, którym towarzyszyła gra na akordeonie, kaszubskie przyśpiewki. Takie „uroczystości” nie tylko wiązały rodziny, ale i dawały poczucie solidarności. Pomoc w trudnych momentach…

W naszej rodzinie propagowało się również kaszubskie zwyczaje. Jednym z nich jest tzw. śmigus-dyngus. W poniedziałek Wielkanocny, każdy z rana biega po gałązkę jałowca i symboliczne „masuje” po nogach najbliższych, sąsiadów, krewnych! Ach…co to była za zabawa! Teraz nadszedł ten czas, że przeżywam to święto z własną rodziną, tłumacząc dzieciom, na czym polega ta kaszubska tradycja.

Oprócz tego uczęszczałem do zespołu folklorystycznego „Motylki” w Sulęczynie, uczyłem się kaszubskich tańców, uczestniczyłem w Mszach Świętych z liturgią kaszubską, brałem udział również konkursach Rodnô Mòwa – piękne czasy 

Moja tożsamość z kaszubską ziemią…

Kultura kaszubska jest dla mnie ważna, ponieważ mam ogromne przywiązanie do ziemi… miejsca…

Myślę, że praca fizyczna na roli której na Kaszubach jest całkiem sporo  kształtuje poniekąd nasz charakter. Uczy pracowitości, wytrwałości, radzenia sobie z problemami, ale też przede wszystkim konsekwentnego dążenia do wyznaczonych sobie celów. I tak też postrzegam Nas – Kaszubów. To ludzie, którzy obierają sobie cel i uporczywie starają się go osiągnąć. Ponadto jak wiadomo jesteśmy całkiem uparci… ale też gościnni 

Bardzo cenię również tzw. „kaszubskie słowo” to, że dane słowo jest ważniejsze od tego co jest „na piśmie” – przynajmniej wśród relacji z rówieśnikami.

Kulturę kaszubską staram się propagować zarówno w domu, jak i w pracy. Posługuję się językiem kaszubskim w rozmowie z klientami – kiedy tego oczekują. Ponadto w ubiegłym roku, jako firma zorganizowaliśmy konkurs „Mały Kaszub, to JA!”, który ma za zadanie propagować Kaszuby u najmłodszych.

Niezwykle cieszy mnie fakt, że mogę pracować, właśnie tutaj – na KASZUBACH. Niejednokrotnie podkreślałem, że to miejsce jest dla mnie wyjątkowe, gdyż tu się urodziłem, tu mieszkam i tutaj czuję się najlepiej!